کد مطلب:30206
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:15
آيا تكامل انسان با «جبر» سازگار است؟
تكامل با جبر سازگار نيست, اصلي است كه همه اديان و مكتبهاي اخلاقي مستند به اديان و حكمتهاي سازنده بشري, آن را پذيرفتهاند.
بنابراين اصل است, كه انساني كه از روي آگاهي و اختيار يك سنگ را از مسير همنوعان خود بر ميدارد, در مسير تكامل است ولي انساني كه ناآگاهانه و بوسيله عوامل جبري, دنيائي را ميسازد, در مسير تكامل نيست. اگر بخواهيم اين مسئله را طوري مطرح كنيم كه هيچ متفكّر و هيچ مكتبي نتواند اعتراضي بآن داشته باشد, چنين ميگوئيم كه امتياز بر دو قسم است: امتياز جبري مانند زيبائي طبيعي و قدّو قامت رسا. امتياز اختياري مانند عادل بودن و دانش فرا گرفتن و حقّ شناسي و تكاپو براي خدمت بهم نوع و غير ذالك. اگر كسي بگويد: همه امتيازات كه بشر صاحب آن ميشود, جبري است, چون چنين شخصي اساسي ترين بعد انساني را ناديده ميگيرد, ما سخني با چنين شخصي نداريم. يعني چنين شخصي ميگويد: آن انسانهائي كه در اين دنيا با بعد احساس تعهّد برين و احساس شريف تكليف عمل به وظيفه مينمايند و داراي درجهاي از عظمت اند كه در برابر انجام وظيفه هيچگونه پاداشي نميطلبند, حيوانات احمقي هستند كه بر ضدّ جبر طبيعي حيواني خود قيام نموده و از جبر لذائذ و منافع چشم پو شيدهاند!!! پيامبران الهي و حكماي راستين و اخلاقيّون به پيروي آنان, همه كوششهاي خود را در اين مسير مبذول نمودهاند كه براي ورود انسانها به ميدان تكامل آنان را از فساد و افساد كردن دور و به صلاح و اصلاح ترغيب و تحريك نمايند. لذا ما معتقديم كه انبياي عظام با همكاري بسيار نزديك و ضروري با عقول و وجدانهاي پاك آدميان, ميدان زندگي را براي تكامل آماده نموده و عامل حركت و تكاپو را در انسانها بوجود آوردهاند و اين حركت دائمي بوسيله انبياء و وجدانها و عقول در همه دورانها و جوامع مشاهده شده است.
ترجمه و تفسير نهجالبلاغه ج 16
آية الله محمدتقي جعفري
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.